Tot de aftrekbare specifieke zorgkosten behoren onder meer uitgaven vanwege de verzorging en begeleiding in een ziekenhuis of verpleeginrichting. Een huurwoning is geen verpleeginrichting en is ook niet op één lijn te stellen met een ziekenhuis of andere inrichting waarin zorg wordt verstrekt.
Een vrouw woonde met haar drie kinderen zonder haar partner. Deze verbleef in een andere woning, die hij huurde. De reden voor zijn verblijf in die woning was dat de partner kampte met chronische rugklachten. De vrouw verzorgde haar partner daar en zo nodig bracht zij haar partner ook naar het ziekenhuis. In haar aangifte wilde de vrouw de kosten en lasten van de huurwoning als persoonsgebonden aftrekpost vanwege uitgaven voor specifieke zorgkosten in aftrek brengen. De inspecteur stond aftrek niet toe. In hoger beroep stelt de vrouw dat de partner door de chronische rugklachten genoodzaakt was elders te gaan wonen. Het verblijf van de partner is volgens de vrouw vergelijkbaar met verblijf in een ziekenhuis of andere inrichting waarin zorg wordt verleend. Het hof oordeelt dat de huurwoning niet is aan te merken als een verpleeginrichting in de strikte betekenis van het woord. Een dergelijke woning is ook niet op één lijn te stellen met een ziekenhuis of andere inrichting waarin zorg wordt verleend zoals bedoeld in de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Ook is de door de vrouw geboden verzorging en begeleiding van haar partner van niet-medische aard. De kosten van de huurwoning zijn dan ook niet aftrekbaar als specifieke zorgkosten.
Wet: art. 6.1 lid 2 onderdeel d en art. 6.17 Wet IB 2001 en art. 6 AWBZ (tekst 2013)
Meer informatie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 17 september 2019 (gepubliceerd 27 september 2019), ECLI:NL:GHARL:2019:7501
