Freelancer man works at home. Vector flat illustration.

Thuiswerken, wie pakt het bonnetje?

In een tijd waar thuiswerken de standaardnorm is, moet Ron Meijer van Blauwe Vrijdag iets van het hart. Onze overheid ‘verplicht’ de meeste werkenden al maanden om thuis te werken. De meeste kantoren van multinationals staan al maanden leeg. Tot frustratie van Ron Meijer blijft het vanuit de overheid stil….

Er is mij ter ore gekomen, dat een grootbank haar werknemers tot de komende zomer sowieso verplicht laat thuiswerken. Onze overheid zorgt er goed bedoeld voor dat ondernemingen niet onder de zoden gaan liggen door met miljarden te strooien. Geen haan die er naar kraait. Dat we toekomstige generaties met een substantiële overheidsschuld opzadelen wordt prima gevonden. Omwille waarvan? Maar goed, de politiek laat ik hier voor wat het is.

De werknemers werken dus al maanden thuis. Gezinnen worden vast en zeker ontwricht, doordat vaak het zakelijke en privé botst. Een ieder kan er wel iets bij bedenken hoe het de thuiswerkende mama of papa vergaat. Hoe vaak gaat de telefoon en vraagt tegelijk een kind om aandacht. Wat gaat voor? Kortom stress!

Doekje voor het bloeden

Dan de kosten van het thuiswerken. Het is heel gewoon dat bedrijven koffie, thee en fruit vrijgesteld van belasting aan de werknemers verstrekken. Ik concludeer dat een werkgever de koffie, thee, fruit en wat nog meer zij onbelast mag verstrekken als hij voornoemde zaken centraal inkoopt en aan de thuiswerkende werknemers verstrekt. Wat een kolder! De werkgever mocht de onbelaste reiskosten ondanks het ‘verplicht’ achterwege laten van de reisbeweging onbelast blijven vergoeden. Een spreekwoordelijk doekje voor het bloeden. Immers, de kosten van de werknemers zijn veel meer dan alleen koffie en thee. Nibud rekent ons een bedrag van € 2 per dag voor. Ik zet vraagtekens bij het bedrag. Waar het gezin inkoopt bepaalt de last van thuiswerken, toch?

Vanuit de overheid blijft het stil. Geen woord wordt er over deze kosten vuil gemaakt. In de afgelopen zeven maanden heb ik nog geen besluit voorbij zien komen die werkgevers richtlijnen verstrekt om onbelast de kosten van het thuiswerken aan werknemers te vergoeden. Het RB heeft de fiscus om opheldering gevraagd. Kortgezegd vroeg het RB de fiscus om een richtlijn welk bedrag een werkgever per werkdag zonder onderbouwing van kosten aan werknemers kon vergoeden. Helaas ving men bot. De Belastingdienst hield haar kaarten weer eens tegen de borst. Ongelofelijk! En wel hierom. Al jaren mag een werkgever € 0,19 per gereden zakelijke kilometer onbelast vergoeden. Of de werknemer nu met een VW Polo uit 1980 of een Tesla rijdt, het bedrag is en blijft € 0,19. Waarom slagen er we er in zeven maanden niet in, om ook voor het thuiswerken een forfait/bedrag vast te stellen? Nu doen bedrijven vaak goed bedoeld ‘iets’. Dit zal ongetwijfeld als, Covid-19 verleden tijd is, en de inspecteur niet meer onze ‘vriend’ is, tot procedures lijden. Hier is toch niemand bij gebaat?

Bron @Taxence