Hantering van een verplichte rekenrente van 4% bij de waardering van een stamrechtverplichting is in strijd met het realiteitsbeginsel en het voorzichtigheidsbeginsel. Deze waardering leidt er namelijk toe dat een ongerealiseerde winst wordt genomen. Echter de wettelijk voorgeschreven waardering zet goedkoopmansgebruik opzij.
Een dga had een ontslagvergoeding gekregen en hiervoor bij zijn eigen B.V. een stamrecht bedongen. Bij de waardering van de stamrechtverplichting over 2010 voor de aangifte vennootschapsbelasting had de B.V. een rekenrente gehanteerd van 3%. De inspecteur corrigeerde de waarde van de stamrechtverplichting en baseerde zich daarbij op de wettelijk voorgeschreven waardering van 4%.
Lees verder bij de bron:
http://www.taxence.nl/fiscaal-nieuws/nieuws/uitgelicht-homepage/verplich…
